Wat zou ik graag voor een dag Max Verstappen (Formule 1) zijn. Nee, ik ambieer geen carrière als autocoureur. Maar die vaardigheden die hij bezit, die wil ik wel! Zo laat mogelijk remmen en vroeg het gas indrukken. Max heeft het gevoel om het juiste platform te creëren, voelt precies aan wat hij nodig heeft en weet exact hoe zijn doel te bereiken. En dat allemaal zonder te blokkeren.. Daar ben ik dus wel eens jaloers op. Hoezo dan?
Nou, mijn seksuele rem wordt vaker ingedrukt dan me lief is en het gaspedaal hapert, stokt en de laatste keer dat ik plankgas ging kan ik me niet eens herinneren. Mijn dag bestaat uit huiselijkheid. Moederschap. Het denken aan anderen. Waar is mijn podium gebleven?
Waar Max precies weet wat zijn auto nodig heeft, heb ik soms al moeite om op de meest basale manier op mezelf gefocust te zijn. Laat staan dat ik ruimte heb om de knoppen van mijn partner te bedienen. Aan het einde van een dag heb ik me al door zoveel bochten gewrongen dat ik de afslag naar ‘seksueel genot’ niet eens op merk of aan me voorbij laat gaan.
En als ik een keer wél lekker op snelheid ben, ken ik de baan op mijn duimpje, verlies ik mijn aandacht en ga ik van ‘aan’ naar ‘uit’ en heb ik de finish weer niet gehaald.. Ik wil weg van die blokkades van stress, vermoeidheid en een veranderd lichaam. Ik ben niet minder geïnteresseerd in seks. Ik ben niet passieloos. Ik ben verdomme een seksueel wezen!
Maar hoe ga IK die nummer 1 positie weer veroveren? Of is het nu niet mijn tijd? Maar wanneer dan wel? Ons kind zal in de loop van de tijd niet minder ruimte innemen dus waar wacht ik eigenlijk op?
Net zoals bij Max en zijn team is het onvermijdelijk om onderhoud te plegen, te blijven sleutelen, testen en nieuwe parcours te zoeken. Onze fabriek heeft dezelfde verantwoordelijkheid. Waarom?
Ik heb geen enkele reden om van team te veranderen. Ik wil de rest van mijn leven bij dit team blijven. Dus, werk aan de winkel om die vonk levend te houden en het komend seizoen te bekronen met vele hoogtepunten!
No pitstops allowed..